تنهاییِ زیاد٬ خودپرستی میاره.خودپرستی توقعتو میبره بالا.توقعت که رفت بالا زود عصبانی میشی.زود که عصبانی شدی٬ برا خودت دشمن میتراشی.دشمن که تراشیدی ٬ترس میاد کم کمک تو دلت.ترس که اومد تو دلت دروغگو میشی.دروغگو که بشی ٬ رسوا میشی.رسوا که شدی تنها میشی.تنها که شدی خودپرست میشی...
چه چیز جالبیه...
خوشحال میشم بازم وبم بیای
:-)
با این تفاسیر که مارو نابود کردی..!
ولی نصفش قابل قبوله اما نصف دیگه ش جای انکار داره.
البته
تنهایی آرامش اعصاب و روان میاره،اعصاب آروم امید به زندگی رو به همراه داره.وقتی امید داشتی انگیزه ی بیشتری برای کار کردن داری و بنابر این تلاش بیشتری می کنی. وقتی تلاش بیشتری کردی به موفقیت های بیشتری می رسی و زندگی پیش چشمت زیباتر می شه و کلی خوشحال می شی.بعد می خوای این شادی رو با بقیه تقسیم کنی،پس دیگران رو شاد می کنی و در عوض ازشون می خوای که تو رو تنها بذارن.
به شرطی که تنهایی بعد از اون باشه..اونی که نمیخوایمش ولی خیلی میخوایمش
فقط دوست دارم یکی دو ماه تنها باشم.آرزو شده برام!
رو چه حسابی تنهایی= خودپرستی؟؟؟
تا حالا سری به یه اداره ای چیزی نزدی ببینی یارو عین گرز میمونه.....برم بازم..میتونم ثابت کنم ۹۰ درصد لنگ و لگد ها از سر فشار تنهاییه
مطالبت از بس جالب هستن نزدیک بود یادم بره ازت تشکر کنم
لنگه نداری
تمنا
تنهایی /خود پرستی نه لزومن .ترجیح میدم بخونم تنهایی زیاد خود پرستی میاره تا اینکه تنهایی زیاد خود پرستی میاره
الان تنهایی کم چی میاره؟
منظور همون بود...ویرگول اضافه شد.
تنهایی خودپرستی میاره تا حدودی موافقم.
بله خب
تنهایی تنها عیبی که داره اینه که آدم بهش عادت می کنه و وقتی عادت کردی دیگه نمی خوای ازش جداشی !
بزرگترین آثار هنری و ادبی اکثرآً در تنهایی صاحب اثر شکل گرفته به نظرم می آد که اونها هم خود پرست بودن یا شدن
پ.ن: من هم برم یک چک آپ کنم خودم رو :))
خوب نیست...اکثر هنرهای اصیل از عشق به وجود میاد...حالا وصال یا شکست...عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید...
صد در صد