یه هو....

سال پنجم دبستانه.

یه معلم داریم که قبلا معلم ورزش بوده و اینا.حالا معلم ما شده.خر تو خره دیگه.داریم میریم اردو.من یه قمقمه پلاستسکی خاکستری با در قرمز برا اردو از دیشب خریدم.ازش بدم میاد. ظاهرش فقیرانه اس.یه ساندویچ همبرگرم که اونم ازش بدم میاد مادر بم داده.تو راه اردو هستیم.معلممون رفته تخت خواب عقب اتوبوس جای یکی از شاگرد راننده ها و با هم نون میکنن و سمت بچه ها پرت میکنن و هر هر میخندن و گویا یه دستیم به سر و روی هم میکشن.بعد یه هو میبینم داد میزنه:یک صلوات کفتری...و ارازل دانش آموز تو اتوبوس باش میگن: بیه بیه بیه بیه ....من کلاس پنجمم.بد ترین اردومه.ما یه عده ایم که بغض کردیم و ترسیدیم.بهمون خوش نمیگذره.باورمون نمیشه یه معلم با شاگرد شوفر همدیگه رو دستمالی کنن و با یقه وا نون پرت کنن و ....قراره یکسال همین کارار رو انجام بده و به شخصیت بچه هایی که دنبال راهنمای زندگی میگردن تف کنه.

سال آخر دانشگام .تو حب و بغض این فارغ التحصیلی گیر کردم که از یکی از همکلاسیای قدیم یه خبری میشنوم.تنها پسر اون معلم تو تصادف کشته شده/